niedziela, 2 listopada 2014

{OOO} Prolog.

Oparłem się o mur jednej ze starych kamienic Nowego Yorku. Wlepiłem wzrok w swoje buty i skupiłem myśli na tym , by nikt nie mógł mnie zobaczyć. Kiedy byłem pewny , że żaden człowiek się do mnie nie przyczepi , westchnąłem odchylając głowę na tyle by móc patrzeć w niebo.

Niebo.

Coś czego nienawidzę z całej swojej potępionej duszy. Ludzie wierzą w Boga, biegają do kościołów i modlą się przed posiłkiem. Ja wiem , jak Bóg jest naprawdę. On nie wybacza błędów. Nie odpuszcza grzechów.

Ta cała łaskawość stwórcy , to tylko stek bzdur.
On jest gorszy od diabła.

- Przepraszam!- usłyszałem przesadnie radosny głos i opuściłem głowę . Spojrzałem w stronę z której dochodził głos i zmarszczyłem brwi , widząc dziewczynę idącą w moim kierunku. Miała łagodną twarz i prześliczny uśmiech. Jej włosy od góry ciemne,przechodziły w kolor miodu. Pierwszy raz widziałem tak specyficzny odcień blondu.

Przełknąłem głośno i rozejrzałem się dookoła.

- Czy ty mówisz do mnie?- zapytałem , kiedy ustała przede  mną z szerokim uśmiechem.
- A czy ktoś stoi za Tobą?- wywróciła oczami , chichocząc lekko. Jeszcze bardziej zmarszczyłem brwi , nie mogąc zrozumieć jakim cudem ona mnie widzi .- Czy wiesz, gdzie tutaj jest biblioteka?- uniosła brwi , patrząc na mnie wyczekująco .
- T-tak to zaraz za tym..
- Faith Chanel Adams! - usłyszałem kolejny głos, a dziewczyna stojąca przede mną spojrzała w prawo.Zrobiłem to samo i zobaczyłem brązowo-włosą dziewczynę idącą w naszym kierunku- Dlaczego do cholery stoisz pod tą ścianą i nie odbierasz telefonu?- zapytała zdyszana , patrząc na Faith.

Chyba tak miała na imię , skoro szatynka tak ją nazwała, prawda?


-Hej April , um, rozmawiam. - blondwłosa lekko uniosła dłoń wskazując na mnie.

- Oh , naprawdę Faith? - Brązowowłosa zachichotała, unosząc jedną brew w górę - Upadłaś tak nisko , by rozmawiać ze ścianą? - zakpiła, na co Faith zmarszczyła brwi , patrząc na mnie i już miała się odezwać, kiedy April złapała jej dłoń , ciągnąć ją w nieznanym kierunku . Patrzyłem jak odchodzi , patrząc na mnie przez ramię ze zmarszczonymi brwiami.

Jak mogła mnie zobaczyć?

6 komentarzy:

  1. Świetny prolog, czekam na 1 rozdział x

    OdpowiedzUsuń
  2. boski prolog, z niecierpliwością czekam na 1 rozdzial, zapowiada się ciekawie

    OdpowiedzUsuń
  3. Jak dla mnie jest świetnie ;*

    OdpowiedzUsuń
  4. Pierwsze opowiadanie o demonie które czytam i już mi się podoba :3

    OdpowiedzUsuń

Spis fanfiction

Zbiór blogów

Sowi przylądek

Rejestr blogów

Spis opowieści

Spis FF

Ipsumik Loremik